09150560024
دلیل اصلی این است که شاید واقعا حوصله اش سر رفته! 
اگر بیشتر اوقات روز در خانه است، 
اگر تحریکات و تحرکات مغزی و جسمی لازم برای رشد در اختیار ندارد، 
اگر همبازی ندارد، طبیعی است که حوصله اش سر رفته و به خاطر رشد مغز باید بیشتر روز فعالیت داشته باشد. 
 
دلیل دیگر اینکه یعنی من توجه میخواهم! 
شاید حوصله کارهایی که شما میکنید را ندارد. 
مثلا وقتی با تلفن حرف میزنید یا درس میخوانید، او توجه میخواهد. 
 
ممکن است فرزندتان وابسته است و هنوز استقلال داشتن را نیاموخته باشد. و در شرایط خاص احتمال دارد فرزندتان اضطراب دارد و وقتی بیکار میشود، متوجه اضطرابش شده و حال بدی پیدا میکند و به همین دلیل میگوید که حوصله اش سر رفته.
پس سعی کنید برای بچه ها برنامه ریزی کنید و اوقات آن ها را به بهترین نحو پر کنید.
 
به کودکانمان عشق هدیه بدهیم?
برخی کلمات ” دکمه لجبازی فرزند” را روشن می کنند…
 
❌- نکن
❌- بیا بشین
❌- مگه نگفتم دست نزن 
❌ – باز رفتی سر کمد
❌- چند بار باید بگم
❌- خراب میشه ها
 
✅به جای جملات منفی و محرک بالا
 از جملات مثبت استفاده کنیم مثلا وای بيا ببينيم تو يخچال چی داريم 
 
?يا جملات و یا حرکاتی که موجب خنداندن کودک و عوض کردن حال و هوای او می شود و ناخودآگاه حواس کودک از موضوع لجبازی پرت می شود.
فریاد زدن و صدا زدن مکرر از راه دور، 
باعث وارد شدن شوک عصبی به کودک و نوجوان و بدخلق شدنش در طول ساعات روز می شود. 
 
علاوه بر این، بچه ها به ویژه در سنین کودکی نیاز دارند به تدریج از چرخه خواب خارج شوند، 
 
بنابراین بهتر است سه بار به فاصله پنج دقیقه به بیدار کردن آنها اقدام کرد.
آیت الله حائری شیرازی:
 
پدر وقتی خوش‌ اخلاق و با تحمل و باحوصله باشد، بچه باشخصیت می‌شود.
حوصلۀ پدر، حوضی است که بچه در آن رشد می‌کند.
بچه، مثل «ماهی» است و «حوصلۀ پدر» مثل حوض. آن پدری که حوصله‌اش زیاد است، مثل دریاچه است و بچه تا حدّ ماهی‌های دریاچه رشد می‌کند و بزرگ می‌شود.
پدری که از این هم باحوصله‌تر است، مثل یک دریاست، بچه مثل ماهی در دریا، به اندازۀ نهنگ قدرت و جرأت پیدا می‌کند.
محیط بی‌نظم و شلوغ از مهم‌ترین عوامل عدم تمرکز است و سبک زندگی نیز تاثیر بسیار زیادی در عدم تمرکز فرد دارد.
 
?سبک زندگی شامل میزان خواب، ورزش و نوع تغذیه است که هر کدام از این عوامل تاثیر زیادی در عدم تمرکز فرد دارد. اگر بخواهیم عدم تمرکز نوجوانان را مورد بررسی قرار دهیم باید این راهکارها را به‌دقت اجرایی کنیم. اولین درمان عدم تمرکز نوجوانان، کاهش عوامل حواس‌پرتی و دوری از تلویزیون، کامپیوتر و موبایل در حین انجام کار یا مطالعه است.
 
?دومین راهکار تقسیم کارهای بزرگ به کارهای کوچک‌تر و داشتن زمان‌بندی و اولویت‌بندی است. انجام دادن یک کار بزرگ موجب خستگی فرد نوجوان عدم تمرکز نوجوانان می‌شود. وقتی کار یا مطالعه برای یک نوجوانان به قسمت‌های کوچک‌تری تبدیل شود و او بتواند آن‌ها را اولویت‌بندی کند و در زمان خود به انجام رساند، کمتر با مشکل عدم تمرکز روبه‌رو می‌شود. باید در نظر داشت که تبدیل تکلیف به یک عادت برای نوجوانان می‌تواند کاهش عدم تمرکز هنگام مطالعه و خیال‌پردازی را به همراه داشته باشد.
 
?فعالیت بدنی در کنار تغذیه سالم می‌تواند یکی از راه‌های درمان حواس‌پرتی و عدم تمرکز باشد؛ زیرا فعالیت بدنی به همراه تغذیه سالم به‌صورت مداوم سبب کاهش استرس و اضطراب می‌شود و کاهش استرس و اضطراب خود دلیلی بر کاهش عدم تمرکز است. استراحت کافی نیز یکی از راه‌های کاهش عدم تمرکز است. استراحت کافی خستگی نوجوان را کاهش می‌دهد و خستگی کمتر تمرکز بیشتر را به همراه دارد.
 
?استراحت در میان کارها یا مطالعه نیز از عواملی است که هم سبب می‌شود مغز استراحت کند و آماده انجام فعالیت جدید شود و هم سبب می‌شود خستگی فرد یا نوجوان کمتر شده و تمرکز روی کار یا مطالعه بیشتر شود.
 
?یکی دیگر از درمان‌های عدم تمرکز نوجوانان این است که عادت کنند تا در برابر حرکات و صداهای کوچک حساس نباشند و تمرکز خود را حفظ کنند. این تمرین و عادت سبب می‌شود تا در ادامه زندگی خود از تمرکز بالایی بهره‌مند شوند. لازم به ذکر است که انجام بازی‌های فکری تاثیر بسیار مثبتی در افزایش تمرکز جوانان دارد و می‌تواند میزان حواس‌پرتی را در آن‌ها کاهش دهد
برای تأثیر گذاری نصیحت، باید بین خود و نوجوانتان رابطه ای قلبی و عاطفی برقرار کنید. 
دل فرزند به والدینی روی می آورد که با آنان انس داشته باشد.
 
 امام علی علیه السلام می فرمایند: دل های انسان ها وحشی اند؛ پس به کسی روی می آورند که با آن ها انس گیرد.
موانع رابطه قلبی، مانند زنگارهای روی آهن است که جلو جذب آهن‌ربا را می گیرد.
 
همچنین هنگام پند دادن، خوشرو باشید. ترشرویی، جلو تأثیر پند را می گیرد.
براى برخى والدین ابراز همدلى موقع ناراحتى فرزندشان مشکل‌تر از نصیحت کردن، حل مشکل و راهنمایى است. براى همدلى باید به گفته‌های فرزند به‌درستى گوش کنیم و در ضمن با استفاده از قوه‌ی تخیل و به‌یاد آوردن تجربیات مشابه خود در نوجوانى، احساس او را درک نماییم و اطمینان یابیم که آنچه نوجوان بر زبان آورده، درک و دریافت شده است.
 
هر یک از لحظات بیان احساسات نوجوان را به‌مثابه‌‌ی فرصتی برای ارتباط بدانید. البته همدلی به‌معنای توافق یا تایید نوجوان نیست. بنابراین، اگر فرزند شما از دعوا با دوستش، رفتار ناخوشایند مدیر مدرسه، یا به‌خاطر خراب کردن یک امتحان در مدرسه ناراحت یا عصبانى است، همدلی با او بدان معنا نیست که به او حق بدهید، اما مخالفت هم نکنید و توجه کنید که او نیاز به راهنمایى و نصایح اخلاقى هم ندارد.
 
 در حقیقت، شاید بهتر باشد شما با احساسات شخصی خود در شرایط مشابه درگیر شوید و مثلاً بگویید، «می‌فهمم چرا این موضوع تو را این‌قدر ناراحت می‌کند»، یا «معلوم اس این موضوع خیلی برایت سخت بوده.» هم‌چنین نگران نباشیم که همدلی موجب تشویق و تقویت احساس ناراحتى او شود. دریافت همدلى به او یاری می‌رساند خود را با احساساتى که تجربه می‌کند، تنها احساس نکند. هم‌چنین او تشویق می‌شود تا هم به احساسات خود بیشتر توجه کند و هم آن‌ها را به زبان آورد. به یاد داشته باشید که قادر نیستید در هر موقعیتی، احساس فرزند خود را کنترل کنید. احساس او بخشی از پاسخ طبیعی برای یک موقعیت خاص است. در واقع، شما با انتقال این موضوع که دارید به آنچه او احساس می‌کند، «فعالانه گوش می‌کنید»، با فرزند خود ارتباطى گرم برقرار می‌کنید. به‌عبارت دیگر، به فرزند نوجوان خود کمک می‌کنید با شما بیشتر احساس صمیمیت کرده و درک کند که دوستش دارید. این همان چیزى است که همه‌ی والدین دوست دارند در ارتباط‌شان با فرزند نوجوان به‌دست بیاورند.
 
نمونه‌ای از ناهمدلى این است که بگوییم، « این‌که چیز مهمى نبود»، یا «تو نباید از این چیزها ناراحت بشوی». این قبیل جملات به این معناست که فرزند شما نباید به هیجانات خودش اعتماد کند، بلکه باید به گفتار شما در مورد احساسات خود تکیه داشته باشد. در صورتی که فرد از کودکى با این پیام‌ها بزرگ شده باشد، یاد می‌گیرد که درک خود از احساساتش (و بعداً قضاوت‌های خود) را کم‌ارزش بشمارد و این امر در نهایت ممکن است به اعتمادبه‌نفس پایین او منجر شود.
 
باید توجه کنیم همدلى و پذیرش احساسات نوجوان به‌معنای پذیرش رفتار او نیست. ما این پیام را منتقل می‌کنیم: همه‌ی احساسات قابل قبول‌اند، ولی تمام رفتار‌ها قابل قبول نیستند.
ضمناً درک و همدلی، باید پیش از هر گونه راهنمایى یا حتى اظهار نظر، نشان داده شود. شاید در غالب اوقات هدف نوجوان از بیان ناراحتى‌اش فقط دریافت درک و همدلى باشد و حتى نیازى به راهنمایى وجود نداشته باشد.
والدین می توانند از علاقه ی نوجوان خود به اینترنت و سایر رسانه ها استفاده کنند و از این برنامه ها به عنوان انگیزه هایی برای انجام دادن کارهایی نظیر تکالیف مدرسه و کارهای منزل استفاده کنند و می توانند به آن ها بگویند بعد از انجام دادن تکالیف فرصت استفاده از اینترنت و… به آن ها داده خواهد شد.
 
والدین بهتر است نوجوانان را تشویق کنند تا به فعالیت هایی مانند ورزش کردن یا فعالیت های دیگر بپردازند تا استفاده ی بیش از حد آن ها از رسانه ها و رایانه به اعتیادشان منجر نشود.
 
نظارت بر کارهای نوجوانان کاملاً ضروری است، اما لازم نیست همیشه به صورت مستقیم نظارت داشته باشیم. برخی نوجوانان به این مسائل حساس هستند و این کار را دخالت در کار خودشان می دانند. بهترین کار، برقراری ارتباط صمیمانه با نوجوانان است، تا با این کار وارد زندگی آن ها شویم و از دوستان و علایق آن ها کاملاً مطلع باشیم تا به موقع بتوانیم آن ها را از خطرات احتمالی نجات دهیم. باید خطوط گفت و گو و صحبت را باز نگه داریم و از آن ها بخواهیم هر جنبه ای که آن ها را ناراحت می کند با ما در میان بگذارند و درباره ی سوءاستفاده ی دیگران از آن ها از طریق اینترنت اطلاعات لازم را به آن ها بدهیم
مهم ترین حساسیتهای نوجوان عبارتند از: 
 
نگاه به دیدهٔ کودک به او:
 نوجوان از این که به او به دیدهٔ کودک بنگرید، بسیار حساس است و از این مسأله رنج می برد. بسیاری ازدل سوزیهای مربیان، پدران و مادران برای نوجوان، چنین پیامی دارد
 
مقایسه:
نوجوان از این که او را با دیگران (خواهر و برادر، فرزندان نزدیکان یا همسالان) مقایسه کنید، متنفر است. 
 
تبعیض:
از دیگر حساسیتهای نوجوان، تبعیض بین او و دیگر خواهر و برادران است. 
 
بی اعتمادی به او: 
نوجوان دوست دارد به او اعتماد داشته باشند. بسیاری از سؤالات مربیان و یا والدین از او و گوشه و کنایه ها، از بی اعتمادی به وی حکایت دارد و حساسیت او را بر می انگیزد.
چه کنیم تا فرزندمان حرف شنوی داشته باشد؟
 
 با او واضح و شفاف صحبت کنید .
 
 به او بگویید که چه کاری می خواهید انجام دهد ؟
 
 به او بیاموزید که چگونه آن کار را انجام دهد؟
 
مثلاً وقتی از فرزندتان می خواهید اتاقش را مرتب کند، طریقه ی انجام این کار را نیز برایش بازگو کنید: 
 
 ? لطفاتختت را مرتب کن !
 ? لباسهای کثیف را داخل حمام و لباسهای تمیز را در کمد بگذار !
 ? اسباب بازیها را روی قفسه و کتابها را در جای خود قرار بده ! 
 
? در این صورت کودک می داند از کجا و چطور شروع کند 
 
اما وقتی او نداند که منظور شما چیست؟
 
 نمی تواند فرمان شما را اجرا کند ، این امر باعث سوءتفاهم شما شده  و تصور می کنید که او لجبازی می کند و حرف گوش نمی کند .
نوجواني دوراني است که فرد دچار تغيير و تحولات محسوسي مي شود، عموما آن را با نام “بلوغ” مي شناسیم، که طي آن بي نظمي هاي شديدي در ابعاد مختلف وجودي فرد همچون: احساس، عاطفه، جنسي، جسماني و… مشاهده مي شود که متعاقب آن نوجوان احساس آشفتگي دروني شديدي مي کند، حقيقت اين است كه نوجوانان نمي خواهند با شلختگي هاي خود شما را آزار دهند. 
گرچه ممكن است باور اين حقيقت سخت باشد. 
 
در واقع علت اصلي اين آشفتگي و شلختگي اين است كه ذهن و فكر آنها جاي ديگري است. 
 
 يك نوجوان مشغله های فکری زيادي دارد و به همان مقدار هم از نگراني و اضطراب زيادي برخوردار است و پس مانده انرژي احساسش آن قدر نيست كه بتواند در مورد رفتار روزانه اش به قدر كافي دقت كند كه مثلاً جوراب كثيفش را در ماشين لباسشويي بگذارد و يا وقتي جوراب تميز پيدا نكرد، پدر و مادرش را مقصر نداند و به آنها توهین نکند‌.
تصحيح كردن كودک باعث خاموش شدن كودک ميشود. كودکان حساس نه فقط در جمع بلکه در مغز خود نیز ساكت می‌شوند چون به اين نتيجه ميرسند كه یک انسان اشتباه كار و بد هستند.
 
 تصحيح كردن مستقيم كودک باعث حرمت نفس پايين، خجالتی شدن، احساس بد به خود و ديگران و لکنت ميشود. اگر كلمه ای را اشتباه گفت كلمه درست را در جمله های خود استفاده كنيد و او به راحتی خواهد آموخت یا بعدا به تنهایی به او آموزش درست کلمات را بدهید.
یکی از عواملی كه مانع از استراحت كودك مي شود و موجب ماندن خستگي جسمي مي شود، تغذيه کودک است. از قديمي ها و مادر بزرگ ها بسيار شنيده ايم كه “اين بچه رودل كرده “به دكترها كه مي گوييم رودل به ما مي خندد.
 
 رودل يعني سردل بچه يك چيزي مانده است. اين ها همه تجربه است و هيچ سالمندي ادعاي علم ندارد ولي تجربه دارد. تغذيه ي غلط باعث كندي دستگاه گوارش مي شود و كودك در اين حالت نمي تواند بخوابد و يا شب خواب آشفته خواهد داشت و بنابراين دستگاه گوارش هم احتياج به استراحت دارد. به بچه ها اجازه دهيد استراحت دستگاه گوارش داشته باشند.
 
دائم با قاشق و بشقاب دنبال بچه ها نرويد. اجازه دهيد گرسنه شوند. البته با رعايت خط تعادل. نه پرخوري و نه كم خوري. ما دائم در حال دادن مواد نيرو زا و نگهدارنده و محرك هستيم و از طرف ديگر هم مانع از حركت آن ها مي شويم بعد ادعا مي كنيم كه بچه خوب نمي خوابد و بد خواب شده و يا بي قرار است.
 با کودک‌تان بازی کنید:
به آن‌ها اجازه دهید تا فعالیت مورد علاقه‌شان را انتخاب کنند و درباره قانون‌ها نگران نباشید. تنها به جلو حرکت کنید و از آن لذت ببرید. این، اسم یک بازی است.
 
هر روز با هم کتاب بخوانید:
از نوزاد خود شروع کنید. کودکان دوست دارند به صدای والدین خود گوش دهند. کودک‌تان را در آغوش بگیرید. کتاب خواندن تجربه خوبی برای او خواهد بود.
 
 روزانه زمان خاصی را به او اختصاص دهید:
زمانی که برای 10 یا 15 دقیقه بدون وقفه با کودک خود هستید، این فرصت را به او بدهید تا فعالیت مورد علاقه خود را انتخاب کند. راهی بهتر از این برای ابراز عشق‌تان وجود ندارد.
 به جای تنبیه، تقبیح شدید خود را بیان کنید بدون اینکه به شخصیت فرزندتان حمله کنید. مثلا پدری که می بیند فرزندش ابزار او را برداشته و در حیاط زیر باران رها کرده چه عکس العملی می تونه داشته باشه؟ میتونه فریاد بزنه، عصبانیت خودش رو با تندی بیان کنه و میتونه باجدیت به فرزندش تذکر بده بدون اینکه به فرزندش اهانت کرده باشه. مثلا بگه‌؛ “از اینکه ابزار نوی من توی حیاط زیر بارون رها شده و زنگ زده خیلی عصبانی ام…” 
 
 به جای تنبیه، انتظارات خود را جزء به جزء برای فرزندتان شرح دهید. 
“انتظار دارم وقتی ابزار من رو قرض میگیری مثل اول بهم برگردونی” 
 
 راه جبران خطا را به فرزند خود نشان دهید. 
” از این به بعد وقتی ابزار منو می گیری سریع سر جاش برگردون”
 
 به کودک فرصت دهید. 
” پسرم تو میتونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پسشون بدی و در مقابل میتونی امتیاز استفاده از آونها را کلا از دست بدی. تصمیمش با خودت”
 
 با موضوع برخورد فعال داشته باشید. 
کودک:” چرا درب جعبه ابزار قفله؟! 
پدر: “تو به من بگو چرا”
 
 مشکل گشایی کنید.
” پسرم به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از آنها استفاده کنی؟ در ضمن مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم داشتم سر جاشون باشند. 
در اغلب موارد اگر والدین بر روی احساسات خود دقیق شوند، می توانند متوجه تجربه احساسی غیرمنتظره بعد از هر بار تنبیه فرزندشان شوند. در واقع پیش از آغاز احساس گناه در والدین، احساسی کاملا متفاوت با آن تجربه می شود، احساس خلاصی بعد از انتقام! 
 
بچه هایی که از طرف والدین مورد تهدید قرار می گیرند و تنبیه می شوند بیش از دیگران نافرمان و لجباز هستند و با ضعف در اعتماد به نفس روبه رو می شوند.
 
نافرمانی، منفی بافی، مخالفت با دیگران و لجبازی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان پیش دبستانی و دبستانی است.
 
به طور قطع لجبازی بچه ها قابل اصلاح و درمان است. در غالب موارد تنبیه بچه ها، نافرمانی و لجبازی، ضعف در اعتماد به نفس، کج خلقی و پریشانی خاطر را نیز به همراه دارد.
در صورتی‌ که کودک تلاش می‌کند شما را عصبانی کند، بهترین توصیه این است که بی‌تفاوت باشید و به او توجهی نکنید سپس در فرصتی مناسب درباره این موضوع با کودک‌تان حرف بزنید.
 
–  به چشمانش نگاه کنید، سپس به او بگویید: «هر وقت رفتارت خوب باشه، مامان خوشحال می‌شه.» وقتی هم که کار خوبی انجام داد، او را تحسین کنید. 
 
–  الگوی رفتاری خوبی باشید. زمانی که نمی‌توانید با همسرتان بالغانه صحبت کنید انتظار نداشته باشید که کودک هم با ادب باشد. 

در خانواده هایی که برای تصمیم گیری در امور مختلف، تمام مدت بین والدین و فرزندان درگیری وجود دارد، فرزندان زندگی کردن را نمی آموزند.

بعضی پدرها بچه‌ای را که خطایی کرده و نمی‌توانند او را بگیرند، دست در جیب می‌کنند و می‌گویند بیا آب نبات به تو بدهم و به مجرد آمدن، او را گرفته و کتک می‌زنند و فکر می‌کنند خیلی زرنگ بوده‌اند! این بچه از این به بعد می‌داند علاوه بر این‌که پدر قدرتمند است، نقشه‌کش هم هست و سایر نصیحت‌ها و تذکرات پدر را از همین قبیل می‌داند که دارد نرمم می‌کند که مرا بگیرد. مثلا پدر می‌خواهد قصه پیغمبران را برای او بگوید، او در خیالات خودش می‌گویدک پدر می‌خواهد این کار را بکند که من حرفش را گوش بکنم! لذا پس از این هر موقع معلّم، مربی و روحانی حرفی بزنند، تداعی می‌کند که این حرف‌ها را می‌گویند که رامم کنند.
 
مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی
یکی از ضعف های تربیتی بچه های امروزه تربیت عزاداری است
بچه‌ها باید ببینید که مربیان آنها چگونه عزاداری میکنند تا عزاداری سنتی سینه به سینه به نسل‌های آینده منتقل شود
اما امروزه پدر و مادر برای خود عزاداری میکنند و کاری به کار مربیان ندارند و صد البته عزاداریهای بدعت گونه وارد سبک زندگی اسلامی شیعی ما میشود.
چرا در هیئت های جدید خبری از پدران و مادران نیست صرفا تعدادی جوان گرد هم جمع می‌شوند حتی خانواده صاحب خانه را بیرون میکنند  و آنگونه که میخواهند عزاداری میکنند.خبری از گریه اشک روضه خوانی تعزیه خوانی نیست.
در عوض آهنگهای محرک ،برهنگی بدن، ریاو تظاهر، صدای بلند ،آزار همسایگان ،چشم و همچشمی لوازم هیئت ها،دوری از منبر ،قلیان ،سیگار ،کافه ،ایجاد روشهای جدید عزاداری ،پریدن ها و جهش های مضحک و… در اینگونه هیئتها موج میزند.
نظارت مربیان بویژه پدر و مادر کجاست این جوانان باید از کجا بیاموزند؟
مگر پیامبر اکرم نفرمودند صلوا کما رایتمونی اصلی
ببینید چطور نماز می‌خوانم شما هم همینطور نماز بگذارید.
یعنی نقش رفتار الگویی.
روضه خوانی ،گریه کردن ،اطعام، رجوع به عالم دین، احکام آموختن، اکرام میهمان بویژه عزاداران،احترام به عالم، ادب، ولایت پذیری از بزرگتران بویژه مسئول هیات ،وخیلی چیزهای دیگر را کودکان از بزرگترها در حاشیه این مراسم خواهند آموخت
هر فرماندار کشوری ابتدا یک نوزاد بوده…
هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده…
مهم نیست دیروز کجا بودی !؟
مهم اینه که چقدر تلاش می کنی. 
هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن صعود کند…!
زمین خوردی!؟
عیبی ندارد؛ برخیز…!
نگذار زمین به جاذبه اش ببالد…
سر به دو زانوی غم فرو مبر،سرت را بالا بگیر…
قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده‌ای؟
کوله بارت ریخت!؟ عیبی ندارد…
سبک باشی راحتتر اوج میگیری…
زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش…
فرزندتان باید بیاموزد که از كلمات برای بيان احساسات منفی اش استفاده كند. 
به او ياد بدهيد در زمان مناسب بگويد «الان ناراحت هستم!» 
 
وقتی  بتواند احساسات خود را مستقيما و مانند افراد بالغ بيان كند،  شیوه “كتك زدن”به تدريج متوقف می شود و ديگر از اين روش برای فروكش كردن عصبانيت خود استفاده نمی كند.
 به پسرمون یاد بدیم که حرف بزنه، بتونه مشکلات و عوامل عصبانیتش رو تو قالب کلمات بچینه تا منظورش رو برسونه
 
چرا؟! برای اینکه در آینده مرد موفقی باشه، زندگی آرومی داشته باشه و خانواده‌اش در کنارش آرامش داشته باشن
 
 تا حالا به دلایل خشونت‌ها فکر کردید؟ کمتر مردی برای ابراز خشونت تو خونه از قبل برنامه ریزی می‌کنه، پس این مشکل عاملش جای دیگه است!
 
 مهمترین علت ابراز خشونت و حتی درگیری تو خونه توسط مردها احساس سرخوردگی شدیده
 
 چون بعضی از آقایون توانایی ابراز احساسات و حرف‌هاشون رو تو قالب کلمات ندارن، مجبور میشن عصبانیت‌شون رو با خشونت و … خالی کنن
 
 پس به پسرمون حرف زدن رو یاد بدیم و به دخترامون هم یاد بدیم با نیش و کنایه حرف نزنن!
چقد قشنگ میشه
 قبل از شروع مطالعه
بگی
  ? خدایا
درس میخونم تا یاد بگیرم ک
درست زندگی کنم،
 
خیلی از ماها داریم اشتباه می‌ریم
درس میخونیم تا دیده بشیم
 
اگه قراره خدا ببینه،
بزار فعالیتت تو سکوت باشه
 
همیشه بهمون گفتن
درس بخونید تا برای جامعه مفید باشید
نمیگم اشتباهه
ولی درست ترش اینه ک
باید درس بخونیم تا برای ظهور آماده بشیم
آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟
✍️چند نکته در پاسخ به این سوال:
 
1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید.
 
2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری.
 
3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید.
 
?روزی پیامبراکرم(ص)، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند.
اصحاب سوال کردند که او که بود؟
حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود.
این کودک بعدها در رکاب امام حسین(ع) در روز عاشورا، شهید شد.
 «قلب نوجوان چونان زمين کاشته‏ نشده، آماده پذيرش هر بذری است که در آن پاشيده شود.
پس در تربيت تو شتاب کردم، پيش از آنکه دل تو سخت شود، و عقل تو به چيز ديگري مشغول گردد، تا به استقبال کارهايي بروي که صاحبان تجربه، زحمت آزمون آن را کشيده‏ اند، و تو را از تلاش و يافتن بي‏ نياز ساخته‏ اند، و آنچه از تجربيات آنها نصيب ما شد، به تو هم برسد و برخی از تجربياتی که بر ما پنهان مانده بود برای تو روشن گردد.»
نامه 31 نهج البلاغه

⚠️ مراقب باشيد تنبيه كردن زياد، اثرات منفی به دنبال دارد:

1⃣ رنجش: اين منصفانه نيست. من ديگر به آدمها اعتماد ندارم.

2⃣ انتقام: امروز قدرت دست اونهاست، فردا تلافی ميكنم.

3⃣ طغيان: از اين به بعد همين كار را تكرار می كنم تا ثابت كنم قرار نيست به ميل آنها رفتار كنم.

4⃣ رفتار پنهانی: كاری ميكنم دفعه بعد نتوانند مچ من را بگيرند.

5⃣ پايين آمدن حرمت نفس: من آدم بدی هستم.

✔️ تنبيه تنها زمانی مؤثر است كه تنبيه مورد قبول باشد و كار فرزندمان بد و خطرناک باشد و ما مطمئن باشيم تنبيه كردن را تنها به دليل عصبانيت يا خستگی اعمال نمي كنيم، بلكه از روی منطق و مهربانی آن را اعمال ميكنيم.

🌼دبستان تربیت محور #پیام_اطهار_نور
🏫https://eitaa.com/atharschool

✅یکی از موثرترین روش ها در #شکل_دهی_شخصیت
و #انتقال_ارزش_ها به کودکان قصه گویی است.

🌸اهمیت #قصه و #قصه_گویی در تربیت به قدری است که خداوند هم در قرآن کریم قصه های زیادی برای تربیت انسان ها آورده است که این خود حاکی از اهمیت قصه گویی در انتقال مفاهیم به مخاطب می باشد.

✔️ امروزه روانشناسان نیز به این نتیجه رسیده اند که با #قصه_درمانی می توان مشکلات اخلاقی ، افسردگی و… را در کودکان برطرف کرد .

✔️یکی از نکات مهم در قصه گویی برای کودکان توجه به این مورد است که قصه ها باید 🔹متناسب با گروه سنی باشد.
در صورتی که این مورد رعایت شود قصه گویی باعث رشد کلامی،عاطفی و شناختی در کودکان می شود.

✅لذا یکی از روش هایی که در تربیت کودکِ امام زمانی والدین می توانند به کار گیرند #قصه_گویی در باره امام زمان (عج) می باشد.

📒والدین محترم می تواند حداقل هفته ای یک مرتبه در منزل ؛ قصه های کودکانه درباره امام زمان (عج) با بیان زیبا ارائه نمایند یا از روی کتاب قصه بخوانند.
(به عنوان مثال #روزهای_جمعه یا #مناسبات)

پدر وقتی خوش‌اخلاق و با تحمل و با حوصله باشد، بچه باشخصیت می‌شود. حوصلۀ پدر، حوضی است که بچه در آن رشد می‌کند. بچه، مثل «ماهی» است و «حوصلۀ پدر» مثل حوض. آن پدری که حوصله‌اش زیاد است، مثل دریاچه است و بچه تا حدّ ماهی‌های دریاچه رشد می‌کند و بزرگ می‌شود. پدری که از این هم باحوصله‌تر است، مثل یک دریاست، بچه مثل ماهی در دریا، به اندازۀ نهنگ قدرت و جرأت پیدا می‌کند.

شما ببینید حسین بن علی (علیه‌السلام) فرزند دریاست، در دریای حوصله پدرش و جدّش رشد کرده است، از این جهت است که یک شخصیت زنده و بزرگ است.

“آیت الله حائری شیرازی”

در تشویق کردن بچه‌ها، بیشتر تلاش او را مورد ستایش قرار دهید و به جای تاکید کردن بر نتیجه کار، تلاشش را ببینید و تحسین کنید.

1- اطلاعات خود را درباره حضرت افزایش دهید.

🌼 ۲-برنامه مطالعه منظمی برای شناخت بیشتر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشید.

🌼 ۳-بخشی از کتابخانۀ شما و کودک تان را کتاب هایی با موضوع مهدویت تشکیل دهد.

🌼 ۴-اطلاعات کودک خود را درباره امام معصوم علیه السلام افزایش دهید.

🌼 ۵-نرم افزارهای مهدوی مناسب را شناسایی کرده و تهیه نمایید.

۶-نواها و نغمه های مهدوی را در تلفن همراه و خودرو خود داشته باشید و به تناسب از آن ها استفاده کنید.

🌼۷-داستان کسانی که با حضرت ارتباط داشته اند را بخوانید و برای فرزندان نقل کنید.

🌼۸-احترام به امام را به کودکان خود یاد دهید. مانند بلند شدن به احترام نام خاص حضرت.

🌼۹-خودتان را آماده پاسخ گویی به سؤالات کودکان درباره امام زمان عج نمایید.

🌼۱۰-امام را به عنوان پدری مهربان که به همه کودکان توجه دارد، معرفی کنید.

۱۱-از کودک خود بخواهید که برای امام خویش دعا کند.

🌼۱۲ـ زمینه ای را فراهم کنید تا کودک برای سلامت حضرت، به دست خود صدقه بدهد.

🌼۱۳- از تابلوها و پوسترهای زیبای مهدوی در اتاق کودک استفاده کنید.

🌼۱۴- به کودک خود بیاموزید که امام در هر زمانی قابل دسترسی است و سلام و دعای او را می شنود.

🌼۱۵-به کودک خود بگویید که در مقابل دعای تو، امام هم برایت دعا می کند.

۱۶-به هیچ وجه کودک را با جملاتی که ترس از امام و نگرانی جدا شدن از حضرت را تداعی می کند، روبرو نکنید: مانند: دیگر امام به تو توجه نمی کند؛ دیگر تو را دوست نخواهد داشت!.

🌼۱۷-زمانی آموزش شما درباره امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سودمندتر خواهد بود که خود، پدر و مادری مهربان و آگاه باشید.

🌼۱۸-با تأمین دیگر نیازهای کودک مانند نیاز به بازی و هیجان، آموزش های خود را اثربخش تر کنید.

🌼۱۹-با فراهم کردن یک زندگی خوب و زیبا، مهدویت را برای کودکان دلنشین کن.

🌼۲۰-از زیاده روی در آموزش و ایجاد انس پرهیز کنید.

🌼۲۱-ظرفیت کودک را در همراهی با این موضوع در نظر بگیرید.

🌼۲۲- از افراط های کودک در ارتباط با امام خود جلوگیری کنید.

🌼۲۳-بگذارید همیشه عطش مهدوی در کودک زنده بماند.

🌼۲۴-از طولانی کردن جلسه های مهدوی پرهیز کنید.

🌼۲۵-به کودک خود بیاموزید که راه دوستی با امام زمان علیه السلام، انجام کارهای خوب است‌

🌼۲۶- در محفل های مهدوی مانند پایان دعای ندبه و جشن های نیمه شعبان یا روز امامت حضرت، به کودکان هدیه دهید.

🌼۲۷-در مهمانی ها و محفل های خانوادگی، از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم یاد کنید.

🌼۲۸-از کودک بخواهید در برخی مناسبت ها، شعر یا داستانی کوتاه درباره امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بخواند.

🌼۲۹- به کودک خود در تهیه روزنامه دیواری با موضوع مهدوی کمک کنید.

🌼۳۰- از سفرهایی با موضوع مهدوی مانند جمکران استفاده کنید.

کارهایی که شما در رابطه با تکلیف مدرسه باید انجام دهید📝

📝قبل از تکالیف مدرسه به او فرصت استراحت بدهید.

📝زمان مشخصی را هر روز برای انجام تکالیف مدرسه تعیین کنید.

📝ساعتی که مناسب سن اوست اجازه دهید تلویزیون تماشا کند.

📝محیطی آرام و ساکت را برای فرزند به وجود آورید.

📝بعد از انجام تکالیف خستگی او را با یک نوشیدنی یا خوراکی سالم برطرف کنید.

📝در صورت لزوم راهنمای بعضی از پرسش های درسی کودک باشید.

📝ماهی یک بار با معلم کلاس ارتباط داشته باشید.

📝به هیچ عنوان کودک را مجبور به انجام تکلیف نکنید و مسئولیت انجام تکالیف را به خود او بسپارید.

📝سعی کنید انجام تکلیف را به صورت کاری شاد و لذت بخش تبدیل کنید.

📝از کودک در مورد زمان انجام دادن تکلیف نظرخواهی کنید.

📝حتما تشویق را چاشنی تکلیف داشته باشید.

✅ در کلاس اول همراهی والدین با کودک شاید تا حدود ۹۰ درصد است و به مرور و با بالا رفتن مقاطع، از این همراهی کم‌می‌شود.

❌ نکته مهم؛ شما مادر و پدر او هستید و هرگز نقش معلم را به خود نگیرید، پس تنبیه، توبیخ، شماتت و جار و جنجال برای درس در خانه ممنوع است.


☸️ به عنوان مثال، زماني كه فرزندتان عصباني، #غمگين يا كلافه است و #اشتباهي كرده از او #نپرسيد
“چرا داداشت رو زدي؟
” “چرا دروغ گفتي؟
” “چرا اسباب بازي دوستت رو يواشكي برداشتي؟
“. يا از فرزندتان نپرسيد “چرا عصباني هستي؟
” “چرا ناراحتي؟”.

👈 وقتي از فرزندتان مي پرسيد
“چرا”
تنها به #مشكلات او اضافه مي كنيد.
او در كنار #احساس_بدي كه تجربه مي كند مجبور است دليلي براي كارش پيدا كند.

🚺 كودكان هنوز نمي دانند چرا اين احساسات را تجربه مي كنند پس مجبور هستند دليلي بتراشند يا توضيحي بدهند تا والدين خود را قانع كنند.

✅پس بدون بازخواست به او كمک كنيد احساساتش را درک كند.

1- والدین آسیب زا خودمدار هستند و گنجایش کمی برای همدلی دارند: آنها همیشه نیازهای خود را در اولویت قرار می دهند و احساسات و نیازهای فرزندان را در نظر نمی گیرند. آنها به این فکر نمی کنند که رفتارشان چه اثری بر فرزندان دارد و به سختی می توانند احساسات آنها را درک کنند.

2- بی ادب هستند : آنها نمی توانند حتی ذره ای به فرزندان احترام بگذارند و با ادب و مهربانی رفتار کنند.

3- از نظر احساسی واکنش پذیر هستند: والدین آسیب زا اغلب نمی توانند احساساتشان را کنترل کنند. آنها غیر قابل پیش بینی هستند و همه چیز را بیش از اندازه بزرگ می کنند .

4- کنترل گر هستند : آنها می خواهند به فرزندانشان بگویند چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی و چگونه باید آن را انجام دهند.

5- خشمگین هستند : آنها خشن و پرخاشگر هستند یا پرخاشگری منفعل دارند و فرزندان را با گوشه و کنایه های زیر لب ، عمدی فراموش کردن مسائل یا با قهر کردن آزار می دهند.

6- ایراد گیر هستند : فرزندان هر کاری می کنند پدر و مادر آسیب زا هرگز از آنها راضی نمی شوند . آنها در همه چیز عیب و ایرادی پیدا می کنند .

7- حیله گر هستند: با تغییر دادن واقعیت سعی می کنند خودشان را خوب جلوه بدهند. آنها از احساس گناه، انکار و ناچیز شمردن برای رسیدن به خواسته هایشان استفاده می کنند.

زماني كه فرزند شما ناراحت است و براي درد دل نزد شما مي‌آيد، ممكن است به عنوان مثال بگويد :
– از معلمم متنفرم
– از خاله بدم مياد
– بابا رو دوست ندارم
– ديگه خونه مادر بزرگ نميام
– از خواهرم يا برادرم بدم مياد
و …..
در چنين شرايطي :

🔸نصيحت نكنيد
🔸حالت دفاعي به خود نگيريد
🔸سعي نكنيد فرزندتان را متقاعد كنيد كه اشتباه مي‌كند
🔸سعي نكنيد نظر او را عوض كنيد
🔸سعي نكنيد در حمايت از ديگران صحبت كنيد

در چنين مواردي:

🔅شنونده خوبي باشيد،
🔅احساسش را تایید كنيد
🔅سعی کنید علتش را متوجه شوید تا بهتر بتوانید به او کمک کنید.

👈با اين روش هم هوش هيجاني فرزندتان را بالا مي‌بريد هم فرزندتان به شما اعتماد مي‌كند.

🔸پدر چه کند که مربی خوبی برای‌
#فرزند خود باشد؟ شرط اول این است که دل همسرش را بدست بیاورد.

✔️ این سنگ اول #تربیت_اولاد است.

🔹هر کس توانست همسر خودش را قانع کند به اینکه خدمت‌گزار اوست، به او عشق می‌ورزد و برای سعادت او آرزوی توفیق دارد؛ آن وقت است که می‌تواند نقشۀ تربیتی فرزندان خودش را ترسیم کند.

✨هر جا پدری در تربیت موفق نشد، مشکل در عدم همکاری با مادر بود!

🔖آیت الله حائری شیرازی

🔻 کلمه خوش قولی را در خانه خودتان و بین خانواده مقدس کنید. مثلا جزو یکی از تعریف های کلامی شما از ‏کودکتان باشد، «قربون پسر خوش قولم برم». اینکار برچسب مثبت زدن به کودک است و ریل گذاری ب ای متخلق شدن فرزند شماست.

🔻 گاهی موضوع را برایش عجیب کنید. وقتی بچه ها کار ‏خوبی می کنند مثلا نماز می‌خوانند یا بدون اینکه شما گفته باشید در حال کمک به شما هستند و… جمله ‏مذکور را بگویید تا با تعجب بگوید: چه قولی؟ آن وقت از فرصت استفاده کنید و مثلا بگویید: «اینکه خدا گفته ‏نماز بخوانید، به پدر و مادر کمک کنید و… و تو الان این کار رو می کنی‎.»‎

🔻 وقتی زمان انجام یکی از خواسته های او رسید، مثلا سر موقع خریدی برایش انجام دادید و… نقش بازی ‏کنید و برای لحظاتی نگویید که آن کار را کرده اید. وقتی بچه‌ها ناراحت شدند و ابراز ناراحتی کردند، بگویید که ‏واقعا چقدر بدقولی حس بدی ایجاد می‌کند. من فقط خواستم نظرتو را درباره بدقولی بدونم، این هم کادوی ‏شما و‎…‎

🔻 قرارهای بین خودتان مثل تمیز کردن اتاق و… را به شکل یک قول معرفی کنید و بعد روی دیوار اتاق کودک ‏نصب کنید. به کودکتان یک کاردستی هم برای جمله «من از بدقولی بدم میاد» درست کنید و بالای آن نصب ‏کنید تا بچه ها نسبت به انجام قول شان پایبند باشند‎.‎

🔻 مثل همه ویژگی های تربیتی دیگر، اگر بخواهید خوش قولی را به بچه ها یاد دهید اما خودتان خوش قول ‏نباشید هیچ نتیجه‌ای نمی‌گیرید‎، یادگیری بچه‌ها، مشاهده‌ای است.

دو دست و یک فرمانده

آیت الله #حائری_شیرازی:

شما، هم‌دست راست دارید✋ و هم‌دست چپ🤚، اگر این دو به‌صورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دودست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دودست خود تصمیمگیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دست‌ها باهم همکاری میکنند و هماهنگ‌اند.

حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچه‌ی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آن‌گاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بیادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدبتر هستی.
یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند.

چنین برخوردهایی موجب میشود که 👇

1⃣بچه بی‌تربیت بار بیاید.

2⃣وقتی این‌گونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد

3⃣ضمن این‌که بین آن‌ها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بی اعتقاد و بی اعتنا میشود.

❌برخوردهای «حالی به حالی»

برخوردهای «حالی به حالی» والدین با بچه ها آسیب زننده ترین رفتار با آنها است!
در این برخورد والدین هر موقع حال خودشان خوب باشد، با فرزند خود برخورد خوبی داشته و هر زمان حالشان بد است، او را تخریب می‌کنند!

تا زمانی که والدین با این شیوه “حالی به حالی” با فرزندشان برخورد کنند، او در مورد تصمیم هایش گیج می‌شود و فکر می‌کند مشکل از اوست و این شیوه غلط تربیتی به نسل‌های بعدی نیز تعمیم می‌یابد همانطور که رفتارهای غلط امروز والدین نیز نشان‌دهنده همین تربیت نادرست نسل ‌های گذشته است.

⭐️بگذارید کودک مشکل خود را حل کند

برخی از والدین عادت دارند که مشکلات کودکشان را خود حل کنند. این والدین شاید برای راحتی و رفاه بیشتر کودک این کار را انجام می دهند اما در واقع این کار باعث می شود تا کودک نتواند روی توانایی های خود تکیه کند و در آینده هم ممکن است نتواند مشکلات خود را حل کند زیرا مطمئن است کسی هست که او را از این وضعیت نجات دهد. این عادت تا ابد با او همراه خواهد بود و او فردی می شود که در مقابل مشکلات تلاشی نمی کند و منتظر یک ناجی است تا او را نجات دهد.

⭐️از تحسین و تمجید زیاد خودداری کنید

درست است که کودکان نیاز دارند تا از آنجا تحسین و تمجید شود اما این تحسین و تمجید همیشه به صورت مثبت جواب نمی دهد.
کودک شما باید خودش به توانایی های خود ایمان داشته باشد تا بتواند عزت نفسش را تقویت کند و بتواند مدیر و مدبر باشد.
کودکان را باید به خاطر تلاش ها و توانایی هایشان تشویق کنید نه اینکه بیهوده آنها را یک فرد موفق تلقی کنی در صورتی در حقیقت این گونه نیست.‌

✅ شما کدوم یکی رو انجام می‌دید؟‌


💠 هنگامی که برای کودک کتاب میخونیم، فرصت مناسبیه تا با اون صحبت کنیم؛ اجازه بدیم درباره هر تصویر و هر تفکری که درباره کتاب و موضوع اون کتاب داره، باهامون صحبت کنه.

❌ هرگز به اون نگیم «صبر کن کتاب تموم بشه، بعد به سؤالت جواب میدم» یا «ساکت باش و ببین آخر داستان چه می‌شه»!

🔰 این کودکه که تو تخیل و تفکر خودش به‌صورتی کاملاً خلاقانه انتهای داستان رو مشخص می‌کنه.

⭐️بگذارید کودک مشکل خود را حل کند

برخی از والدین عادت دارند که مشکلات کودکشان را خود حل کنند. این والدین شاید برای راحتی و رفاه بیشتر کودک این کار را انجام می دهند اما در واقع این کار باعث می شود تا کودک نتواند روی توانایی های خود تکیه کند و در آینده هم ممکن است نتواند مشکلات خود را حل کند زیرا مطمئن است کسی هست که او را از این وضعیت نجات دهد. این عادت تا ابد با او همراه خواهد بود و او فردی می شود که در مقابل مشکلات تلاشی نمی کند و منتظر یک ناجی است تا او را نجات دهد.

⭐️از تحسین و تمجید زیاد خودداری کنید

درست است که کودکان نیاز دارند تا از آنجا تحسین و تمجید شود اما این تحسین و تمجید همیشه به صورت مثبت جواب نمی دهد.
کودک شما باید خودش به توانایی های خود ایمان داشته باشد تا بتواند عزت نفسش را تقویت کند و بتواند مدیر و مدبر باشد.
کودکان را باید به خاطر تلاش ها و توانایی هایشان تشویق کنید نه اینکه بیهوده آنها را یک فرد موفق تلقی کنی در صورتی در حقیقت این گونه نیست.‌

❗️‍ چه چیزهایی باعث احساس حقارت در کودک می شود؟
یک تحقیر مستقیم داریم یه تحقیر غیرمستقیم .

❌تحقیر آشکار و مستقیم
مثل اینکه به بچه می گوییم؛ “بد، کثافت، تنبل..”
مثلاً ما بچه که بودیم سرصف بچه را تنبیه می‌کردند، فلک می‌کردند، کلاه بوقی سرش می گذاشتند و.. حالا شما میخواهید این بچه چطور از آب در بیاد.؟!

⭕️⭕️تحقیر غیر مستقیم مثل مقایسه کردن.
“ببین فلانی شاگرد اول شده، ببین چقدر درسخونه.”
جایزه‌هایی که میدیم، شاگرد اول، دوم، سوم،..
اینها تمامش حقارت است و خشونت رفتاری است.
😔🙁به همین دلیل بچه ها پشتکارشان را از دست می‌دهند.

جملاتی که والدین به کار می‌برند و می‌تواند در کودکان حس شرم و گناه ناسالم ایجاد کند، معمولاً باعث می‌شود کودک به جای احساس مسئولیت، خودش را ذاتاً “بد” یا “ناکافی” ببیند.

اثرات این جملات:

• کودک به جای یادگیری مسئولیت‌پذیری سالم، حس می‌کند که ذاتاً “بد” یا “ناقص” است.
• این احساس می‌تواند در بزرگسالی به مشکلاتی مثل خودشیفتگی دفاعی، اعتمادبه‌نفس پایین، یا حتی اضطراب و افسردگی منجر شود.

برای تربیت سالم‌تر، باید به جای این جملات، از عباراتی استفاده کنیم که رفتار اشتباه را هدف قرار دهد، نه شخصیت کودک. مثلاً به جای “تو همیشه خراب می‌کنی”، بگوییم: “این بار این کار اشتباه بود، چطور می‌تونیم بهترش کنیم.


1. “مگه عقل نداری؟”
این جمله حس شرم عمیق و شک به توانایی‌های خود ایجاد می‌کند.

2. “تو به هیچ دردی نمی‌خوری!”
این جمله حس بی‌ارزشی را در کودک نهادینه می‌کند.

3. “بچه‌های مردم رو ببین، بعد خودتو ببین!”
مقایسه باعث کاهش عزت‌نفس و احساس ناکافی بودن می‌شود.

1. “آبرومونو بردی!”
کودک حس می‌کند ارزش او وابسته به نظر دیگران است.

2. “چرا مثل بقیه بچه‌ها نیستی؟”
این جمله مستقیماً اعتماد به نفس کودک را هدف می‌گیرد.

3. “دیگه ازت ناامید شدم!”
باعث می‌شود کودک فکر کند هیچ راهی برای جبران ندارد.

4. “از دست تو خسته شدم!”
این جمله به کودک القا می‌کند که وجودش بار اضافی است.

1. “ببین چقدر منو ناراحت کردی!”
کودک فکر می‌کند مسئول تمام احساسات والدین است.

2. “اگه نبودم، نمی‌دونم چطور می‌خواستید زندگی کنید!”
این جمله باعث احساس بدهکاری عاطفی می‌شود.

3. “به خاطر تو این‌قدر زحمت کشیدم، ولی تو هیچ‌وقت قدر نمی‌دونی!”
کودک احساس می‌کند کافی نیست، حتی اگر تلاش کند.

4. “تو همیشه مشکل درست می‌کنی!”
کودک باور می‌کند که ذاتاً اشتباه‌کار است.

🟢 نمازتان را قشنگ بخوانید تا بچه هم نمازخوان شود!

نمازتان را قشنگ بخوانید. سجادۀ پاکیزه و مرتب بیندازید. یک اتاق یا محل خاصی برای نمازتان داشته باشید. آنجا معطر باشد.
شما همین اندازه که نماز باحالِ شیرینِ خودتان را می‌خوانید، بچه از نمازتان خوشش می‌آید. همینطور که خدا خوشش می‌آید، بچه‌ات هم خوشش می‌آید. اما تو وقتی نمازت را زود زود می‌خوانی، بچه هم خوشش نمی‌آید. خدا هم خوشش نمی‌آید. یک نماز بخوان که خدا خوشش بیاد تا بچه‌ات هم خوشش بیاید. چون بچه، فطرت الهی دارد.

آیت الله حائری شیرازی

انسان ها نیاز به تأیید دارند و ما باید تأییدشان کنیم. هر عملی که کودک انجام می دهد باید تأیید مثبت شود اما وقتی تشویق بی جا می کنیم و به خصوص بحث جایزه را مطرح می کنیم این حفظ کردن ها الگوی کودک می شود وخلاقیت از بین می رود. و چون کودکان تشویق را دوست دارند مجدد همان کارهای قبلی را انجام می دهند تا تشویق شوند در اینجا اگر دایما تشویق کنیم کودک متوقف می شود.

بعد از یکی دوبار تشویق یک کار باید تشویق را متوقف کرد و به کودک فهماند که اگر تایید وتشویق والدین را می خواهد باید کارجدید انجام دهد و درمسیر رشد متوقف نشود

💠 شرط اول این است که دل همسرش را به دست بیاورد. این سنگ اول تربیت اولاد است.
💠 هر کس توانست همسر خودش را قانع کند به اینکه خدمت‌گزار اوست، به او عشق می‌ورزد و برای سعادت او آرزوی توفیق دارد؛ آن وقت است که می‌تواند نقشۀ تربیتی فرزندان خودش را ترسیم کند.
💠 هر جا پدری در تربیت موفق نشد، مشکل در عدم همکاری با مادر بود!

اگر می‌خواهید بچه‌تان را #مسلمان تربیت کنید، او را شاکر تربیت کنید.
او را طوری تربیت کنید که اگر کسی یک لیوان آب به دستش داد، آن را به رسمیت بشناسد و نگوید: وظیفه‌اش بود!
اگر کسی سنگی را از جلوی پایش برداشت یا یک قدم عقب رفت و گفت: تو برو، یا کمترین خدمتی به او کرد، یادش نرود و از آن یاد کند.
خدا این صفت را دوست دارد!
می‌گوید: اینکه این بنده، خدمت این شخص را به رسمیت شناخت و از آن تشکر کرد، صفت خوبی است. چون اگر بفهمد من چه نعمت‌هایی به او داده‌ام، از من هم #تشکر می‌کند.

ممکن‌است امروز کسی منتقد خدا باشد و فردا بندۀ خوبی شود؛ چون متوجه نیست. آن کسی که #شکور است، بالأخره بیدار می‌شود و به یاد نعمت‌های خدا می‌افتد و بی‌تاب می‌شود و آن کسی که #ناشکر است و هر کاری که برایش می‌کنی، می‌گوید «وظیفه‌اش بود»، یک روز همین حرف را نسبت به خدا هم می‌زند.

#آیت‌الله_حائری_شیرازی

حالا فریاد بزن ❗️

والدین محترم ❗️تصور کنید خانه تان آتش گرفته و شما دو لیوان در دست دارید؛ اولی آب و دومی نفت، کدام لیوان را روی آتش خالی می کنید؟

داد زدن، تهدید کردن، تمسخر، توهین و تحقیر کردن، انتقاد کردن، کتک زدن، قهرکردن و محروم کردن کودک مانند لیوان نفت دردست شما باعث شعله ور شدن آتش خشم شما و فرزندتان خواهد شد .

اما همدلی، درک متقابل، احترام، عشق، گوش دادن، آموزش دادن امیدوار بودن، آرام بودن، مدیریت رفتار خود را داشتن همان لیوان آبی است که نه تنها آتش را خاموش می کند، که به شما توانایی حل مشکلات را خواهد داد .

👌فراموش نکنید شما قدرت انتخاب دارید.
لیوان آب را انتخاب می کنید یا لیوان نفت را؟

تاثیر داد زدن سر فرزند در فرایند تربیت

هر چقدر داد بزنید سر فرزندانتان او بیشتر به ضعف شما پی می برد و کمتر
حرف شما را گوش خواهد کرد.

مادران و پدرانی که خیلی سر فرزند داد می‌زنند، فرزندانشان بیشتر جذب محبت در خارج از خانه می‌شوند.

✅لطفا آن چه را می خواهید به فرزندتان تذکر دهید با آرامش بفرمایید.

نتایج یک تحقیق نشان می دهند که افرادی که در طول شب به اندازه کافی می خوابند، در به خاطر آوردن مطالب مختلف بهتر عمل می کنند

برخلاف تصور، مغز ما حتی در هنگام خواب هم در حال کار کردن است و اطلاعات مهم را به بخش هایی از حافظه انتقال می دهد که قادرند آنها را برای مدت بیشتری ذخیره کنند

در طول سال تحصیلی، ساعت خواب شبانه ی فرزند و دانش آموز خود را مشخص ،
و ملزم به رعایت آن کنید تا یادگیری بهتری را برای آنها رقم بزنید.

والدینِ توانمند، این جمله نه تنها به فرزند شما انگیزه نمی دهد، بلکه باعث دلسردی او از پیشرفت کردن خواهد شد.

کودک با شنیدن این جمله از والدین خود، باور می کند که والدین توانمندی ندارد و آنها الگوهای مناسبی برای رشد و همانندسازی نیستند و همیشه شما را برای عدم پیشرفت خود بهانه کرده و مقصر می داند.
اگر می خواهید فرزندتان از شما بهتر شود، قرار نیست خود را لِه کنید، شما به قاطعیت خود نیاز دارید. وقتی والدین به خود بی احترامی کنند، فرصت بی احترامی را برای فرزند خود فراهم می نمایند.

گاهی صحبت کردن درباره برخی موضوعات در حضور کودک می تواند به عنوان یک آموزش برای او به حساب آید.

صحبت های خانوادگی در حضور کودک به او می آموزد که چگونه در زمان بروز مشکلات می توانند با حفظ آرامش و خونسردی مسائل و مشکلات را حل کنند و از کنار اینگونه بحران ها بگذرند و همچنین با صحبت کردن در رابطه با موضوع در حضور خانواده به فرزندانتان این اعتماد را می دهد که مشکل پیش آمده حل شده است و از تنش های موجود می کاهد.

✅تمرین کنیم تا با فرزندمان صحبت کنیم

اگر بگذاريم كودكانمان ملايم زمين بخورند، براي نمونه اگر تكليف شبشان را گم كنند يا نمره خوبي در امتحان نگيرند، دخالت نكنيم و كارشان را درست نكنيم، اين امكان را بدست مي آورند كه به اندازه كافي انعطاف پذير شوند تا بتوانند روزي با موفقيت ما را ترك كنند،

كودكي كه تركيب متعادلي از حفاظت و نيز رويارويي با مشكلات را تجربه كرده باشد، مهارت كافي و اعتماد لازم را به توانايى هاي خود خواهد داشت تا از عهده مشكلات ناگزير زندگي بر آيد.

در نتيجه اگر چه براي حفظ ايمني كودكانمان كارهاي فراواني انجام مي دهيم بهتر است به اين نكته ظاهراً متناقض نيز توجه كنيم كه نبايد انجام همه كارها را خود بر عهده بگيريم.

بدقولی عزت نفس بچه‌ها رو کم می‌کنه

🔸كودكان برای اینکه در جامعه و در زندگی اجتماعی موفق باشن نیاز به حس عزت نفس دارن و وقتی به قولی که به اونا داده شده عمل نشه احساس بی‌ارزشی و بی‌اهمیت بودن می‌کنن. این احساس کم‌ كم به عدم وجود عزت نفس در کودک منجر می‌شه.
🔸بعضی اوقات به جای اینکه از قول دادن‌های بی‌جا استفاده کنید، بهتره معذرت‌خواهی کنید. از بچتون بخواید که شما رو ببخشه نه اینکه با وعده و وعید بی‌جا اونو فریب بدید.

1⃣ . با بیانی ساده با کودک خشمگین خود صحبت کرده و از او بخواهید درباره چیزی که موجب عصبانیتش شده حرف بزند مثلا بگوید: به نظر عصبانی می‌آیی؟ مثل اینکه دوستت مداد تو را برداشته؟

2⃣. احساساتش را تأیید کنید. مثلا بگویید: من هم اگر جای تو بودم عصبانی می‌شدم

3⃣. برایش توضیح دهید که ضربه زدن یا کارهایی شبیه آن راه درستی برای غلبه بر خشم و عصبانیت نیست

4⃣. از او بپرسید: فکر می‌کنی حالا که این کار را انجام دادی، دیگران و به خصوص دوستی که علیه او موضع گرفتی درباره تو چطور فکر می‌کنند؟

5⃣. عواقبی برای کار اشتباهش در نظر بگیرید، مثلا کمی از امتیازاتی که برایش در نظر می‌گرفتید کم کنید

6⃣ . زمانی که کودک آرامش خود را پیدا کرد او را به عذرخواهی از دوستش تشویق کنید.

بچه‌ها را در راهپیمایی بیاورید. ما در شرایطی به این راهپیمایی می‌آییم که نه کسی به ما تیر می‌زند، نه تانکی روبه‌روی ماست. ملت فلسطین، در حالی به راهپیمایی می‌آید که جلویشان تانک است و به آنها تیراندازی می‌کنند. ممکن است اینجا نهایتاً بارانی باشد. اما به‌سمت آنها تیر می‌آید! حالا ما بچه کوچکمان را در باران نیاوریم؟ باید بیاوریم! انتقال فرهنگ از نسلی به نسل دیگر در همین مراسمات است. یعنی شما با آوردن فرزندانتان در این راهپیمایی‌ها، یک کتاب از مطالب نسل گذشته را به امضای این بچه می‌رسانید و بچه رشد فرهنگی پیدا می‌کند.

❌گاهی برخی والدین وقتی مدرسه تعطیل است می گویند ؛ كی می شود بروی مدرسه از دستت راحت شوم.

یا میگویند؛ چقدر اذیت میکنی، بگذار در دفترت بنویسم یا به معلمت پیام بدم تا معلمت دعوات کنه.

با این رفتار مدرسه را تبعیدگاه یا زندان برای بچه معرفی می کنند. در حالی که مدرسه گلستان و باغ تعلیم و تربیت است و ما باید برای بچه هایمان آن فضا را زیبا ترسیم بکنیم.

❗️سعی نکنید نظرات خود را به فرزندتان تحمیل کنید.
❗️محدودیت های کودکتان را بشناسید.
قوانین ساده وضع کنید و کودکتان را از عواقب سر باز زدن آن مطلع کنید.
❗️از کودکتان توقع همکاری نداشته باشید اما انتظار آغاز رفتار مشارکت جویانه داشته باشید.
❗️در انجام کارها از کودکتان نظرخواهی کنید و یا به آن ها مسئولیتی بدهید.
❗️کودکان باید از قبل بدانند که برنامه چیست، قواعد و مقررات کدامند و مسئولیت بر عهده کیست.
❗️به کودکتان فرصت دهید تا با کار انجام دادن و اشتباه کردن یاد بگیرند.
❗️برای افزایش همکاری در کودکان باید آن ها را با محدودیت ها، قواعد و مقررات و جهت حرکت برنامه آشنا کنید.
❗️در هر جایی که امکان دارد مسئولیت تصمیم گیری و برنامه ریزی را به آن ها واگذار کنید.

❌پدر یا مادر بودن به شما فقط این حق را نمی دهد که فرزندتان حرف شما را گوش کند،
✅بلکه این مسئولیت را می دهد که به او گوش کنید.

❌پدر یا مادر بودن به شما فقط این حق را نمی دهد که به او دستور بدهید، تحقیر کنید، درخواست داشته باشید، انتقاد، مسخره یا شرمنده کنید،
✅بلکه به شما این مسئولیت را می دهد که با آرامش، مهربانی و احترام با او ارتباط برقرار کنید.

✔️✔️این وظیفه هر نسلی است تا بیش از آن مسایلی که ایجاد می کند مسایل را حل کند، و‌ نسل بعد را ارتقا بدهد، و تنها به تکرار گذشته اکتفا نکند.

🌺برای کمک به رشد مغز فرزندتان، كودک را تشويق كنيد تا نمايش بازی كند:

🔹🔹كودكان از تبديل وقايع روزمره و يا تخيلاتشان به نمايش‌های جالب و بازی كردن در اين نمايش‌ها، بسیار می‌آموزند.

🔹🔹هنگامی كه كودک شما یک نمايشنامه ساده را طراحی مي‌كند، مهارت‌های كلامی و اجتماعی او افزايش می‌يابند. او با بازی كردن، بر روی آگاهی و کنترل احساسات و عواطف خود تمرين می‌كند.

🔹🔹هنگامی كه او خود را به عنوان یک پدر، دكتر و يا معلم تصور می‌كند، احساس قدرت كرده و همچنين مسئول بودن را تمرين می‌كند.

1⃣. برای ماه رمضان یک فضای معنوی زیبا درست کنیم و ماه بندگی خدا را به صورت خاطره ای خوب برای بچه ها شکل بدهیم.
2⃣. اولین سحری و افطار را به پیشنهاد بچه ی روزه اولی مان انتخاب کنیم و این کار حس خوب و عزت نفس و اعتماد به نفس در بچه ایجاد می کند
3⃣. از خاطرات خوب خودمان در دوره ماه رمضان برایشان بگوییم (البته از جنبه های مثبت نه اینکه مثلا بگویید روزه گرفتم ولی تا ظهر کم آوردم )
4⃣. فعالیت بچه ها را طوری مدیریت کنیم که انرژی شان در همان ساعات اولیه روز مصرف نشود مثلا شب را بیدار بمانید و بعد از بین الطلوعین بخوابید و بچه تا نزدیک نماز ظهر می خوابد و بعد ازظهر راحت تر می تواند تحمل کند. و خود شب هم برنامه با هم داشته باشید
5⃣. موقع افطار به او بگویید که برایتان دعا کند یا برای فلانی که از دنیا رفته است دعا کند و او مرکز توجه قرار دهید و به او رسمیت بدهید
6⃣. خوب است پایان اولین روزه ی بچه ها برایشان هدیه ای بگیریم . بعضی از پدر و مادر ها آخر ماه می دهند اما در پاداش دادن به بچه ها دست به نقدش خوب است
7⃣. سعی کنید به خاطر اینکه روزه هستید بد اخلاق نشوید بلکه خوش اخلاق تر بشوید به طوری که برای کودک محسوس باشد که به خاطر ماه رمضان چقدر والدینم خوش اخلاق تر شده اند.
8⃣. در مورد ماه رمضان از جنبه منفی صحبت نکنید مثلا آخ ماه گرسنگی رسید! یا آدم همش ضعف می کنه و…
9⃣. برای بچه هایی که روزه اولی اند ، انرژی منفی ندهید که ضعیف می شود ، نمی تواند بگیرد متاسفانه بعضی از اقوام و یا پدر و مادر ها فقط القا می کنند که نمی تواند بنیه ندارد ، خب حالا شاید با مدیریت خانواده بچه توانست بگیرد. جلوی بچه این مسائل را نباید مطرح کرد.
0⃣1⃣. الگو گیری از گروه همسالان هم در روز داری موثر است . اگر در فامیل یا دوستان همسال یا کوچک تر از او کسی هست که روز می گیرد می توانیم او را معرفی کنیم که می تواند اثر خوبی در ایجاد انگیزه داشته باشد.

🔰ما درباره هر آنچه که با آن ارتباط داریم و با آن زندگی می کنیم، لازم است که تعریف و تلقی صحیحی داشته باشیم تا ارتباط ما با آن پدیده ها راحت تر شود.

🔰مثلا خانم، تعریفش از مادری چیست؟ مادری به نوعی جلوۀ مقام ربوبیت خداست! خدا بعضی از خصلت‌های خودش را به او داده که تو بیا بنده‌پروری کن، رب باش، در همان اندازه‌هایی که هستی. به یکی از بندگان من برس، من این مأموریت را به تو دادم!

🔰یا مثلا آقا، تعریفش از پدر بودن چیست؟ پدر رازق است، از این ‌جهت خیلی شباهت به این اسم باعظمت پروردگار پیدا می‌کند.

🔰این تلقی‌ها خیلی مهم و تعیین‌کننده است! گاهی اصلاً نمی‌خواهد زیاد توصیه‌هایی برای اینکه آدم مراقب رفتار خودش باشد، مطرح شود، تلقی که درست باشد، رفتار هم درست خواهد شد.

🔰به این سادگی نمی‌توان به تلقی درست رسید، مهم‌ترین مانعش هم خودخواهی انسان است. اگر خانمی خودخواه باشد، نمی‌تواند همسری را درک کند و تلقی درستی از نقش همسری پیدا کند! اگر یک آقایی هم خودخواه باشد نمی‌تواند همسری را درک کند! اگر کسی غرق خودش و غرق منافع و دوست‌داشتنی‌ها و لذت‌های خودش باشد دیگر نمی‌تواند درک صحیحی از دیگران پیدا کند.

یا خجالت زده می شوید و احساس گناه می کنید؟

مغز کودک شما هر روز از رفتار شما فیلم تهیه می کند ودر مغز خود ذخیره می کند و در آینده این فیلم ها را در مسیر زندگی خود تکرار می کند.

آگاهانه انتخاب کنید چه رفتاری را تا آخر عمر می خواهید در ذهن فرزندتان حک کنید.

خدا رحمت کند مادرم را…
یکی از روش‌های تربیتی او این بود که هرگاه از ما خطایی می‌دید، دیگر به ما کاری نمی‌داد! یعنی ظرف شستن، دوخت‌ودوز و کارهای مشابه را از ما سلب می‌کرد و از این طریق، کار را برایمان باارزش جلوه می‌داد.

امروزه بسیاری از ما دقیقاً برعکس عمل می‌کنیم؛ یعنی وقتی بچه خطایی مرتکب می‌شود، او را به کار وامی‌داریم یا اگر اذیت کرد، کارش را دو برابر می‌کنیم. در نتیجه، چنین بچه‌ای کار را تنبیه تلقی می‌کند، در حالی‌که ما بیکاری را نوعی تنبیه می‌دانستیم.

✍🏻 آیت‌الله حائری شیرازی 

اولیای محترم لطفاً با دقت بخونید 🙏🌹

یکی از اساتید بسیار بزرگ می‌گفت:
بارها دیده‌ام که وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند، ارتباط پدرها با فرزندان‌شان خیلی سخت می‌شود.
در کودکی فرزندشان را در آغوش می‌گیرند، می‌بوسند و از آن لذت می‌برند. همین احساس لذت برای فرزندان هم وجود دارد، اما در بزرگسالی پدرها سخت‌شان است این کارها را انجام دهند، می‌گویند بچه‌ها بزرگ شده‌اند و خیلی رسمی‌تر برخورد می‌کنند. بچه‌ها هم از آغوش و بوسه بابا حیا می‌کنند! البته حیای بیجا …

👈 در حالی که؛ بوسه و آغوش پدر در #کودکی اثر #تربیتی دارد و #اطمینان‌بخش است، اما در #بزرگسالی هم اثر #تربیتی، هم اثر #راهبردی دارد و البته #آرامش‌بخش است. بچه‌ها هم از آن لذت می‌برند، هم حظ معنوی می‌برند و هم منتظر آغوش و بوسه پدر هستند و تا مدت‌ها از آن سرخوش‌اند. آرامشی که در این کار هست هیچ جا تجربه نمی‌شود …

این روایت را از پیغمبر اکرم (ص) بخوانیم؛

اَکثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ اَوْلادِکُمْ فَاِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً.
فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه‌ای [در بهشت] است.
( وسائل الشیعه؛ ج ۱۵ ؛ ص ۲۰۲)

✅ این حدیث باید تحلیل شود که بوسیدن فرزند چقدر مهم بوده که پیامبر برای هر بوسه درجه‌ای در بهشت را برای والدین وعده داده. این چیزها در کتاب‌ها و خیلی از کلاس‌های تربیتی یافت نمی‌شوند …

کسانی که تا از بچه‌هایشان خطایی می‌بینند، با توپ و تشر با آن‌ها برخورد می‌کنند و پر و بال آن‌ها را می‌چینند، بچه‌هایشان بچه‌های بزرگ و شخصیت‌داری نخواهند شد. کسانی که بچه‌هایشان را تحمل می‌کنند، ولو از آن‌ها اشتباهی ببینند، بچه‌هایشان مثل امام حسن مجتبی (ع) می‌شوند.

یک وقت امام حسن (ع) به مسجد آمد و پیامبر (ص) داشت خطبه می‌خواند. امام حسن (ع) از بین مردم گذشت و از منبر بالا رفت و روی گردن پیامبر (ص) سوار شد. علی (ع) می‌فرماید: «دو تا پای حسن روی سینۀ پیغمبر آویزان بود و مردم، برق خلخال پای حسن را از انتهای مسجد می‌دیدند!»

این‌طور فرزندانشان را تربیت می‌کردند که آن‌ها شخصیت پیدا می‌کردند و بلور شخصیتشان جا می‌افتاد. این بلور در #حوصلۀ_پدر_و_مادر جا می‌افتد.

تبلور و استحکام و صلابت فرزند، نتیجۀ تحمل و درایت و حوصله و صبر پدر و مادر است.

✍🏻 آیت‌الله حائری شیرازی

* ترس از خدا در بچه‌ها ايجاد نكنيد و آنها را مطلقا از خدا نترسانید.

دراين سن زمان شناساندن زيبايي و عظمت و جلال خداونداست.

هر تفكري كه خدا را از بچه ها بگيرد به انسان و به بشريت خيانت كرده است.

دركودكي از مهرباني و رحمت و زيبايي خداوند بگویید، به سن عقل كه رسيدند از قانونمندي آفرينش بگوييد.

⁉️ فکر می کنید چرا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با کودکان بازی می‌کردند؟

این ظرافت امر پیامبر در بازی با کودکان برای شخصیت دادن به کودکان بود.
بازی کردن با کودکان نهایت شخصیت دهی و روح بخشی به کودکان است.
ایشان با بازی کردن با کودکان، آنان را به عالم بالا می برد.

📚 برگرفته از کتاب تربیت دینی آیت الله حائری شیرازی.

دبستان پسرانه اطهار مشهد دوره اول و دوم

بچه، هم به پدرش علاقه دارد، هم به مادرش. فرزند نسبت به پدر و مادر، مثل کسی است که او را روی میز گذاشته باشید و دو میز را کنار هم بچسبانید. یک پای بچه به این میز، و یک پا به آن میز چسبیده باشد. اگر این دو میز را از هم دور کنند، این بچه شقّه می‌شود! اگر این دو میز را تکان بدهند، بچه که یک پایش روی این است و یک پایش روی آن، رنگش می‌پرد، لرزش پیدا می‌کند، رنج می‌کشد. این یک واقعیت است.

این چیزهایی که پدر و مادر، پیش خودشان خیلی ساده به آن نگاه می‌کنند، برای بچه، یک حال وحشت آوری ایجاد می‌کند. مثلاً فرض کنید خانم از آقا فاصله می‌گیرد، به او رو نمی‌کند، اعتصاب می‌کند، با او حرف نمی‌زند و شوهر هم با زن، حرف نمی‌زند. این مثل اینست که دو میز، یک متر فاصله گرفته باشند. وای به حال بچه!

اگر زن و مرد، بنایشان بر انس و الفت با یکدیگر باشد، مثل میزی است که با هم جوش خورده است. این بچه، یک احساس آرامشی بر روی این میز دارد، اضطراب ندارد؛ لذا از نظر اخلاقی و روحی، سالم رشد می‌کند. اما وقتی این دو تا به ستیز می‌افتند، بچه ممکن است در آینده به یک ضددین تبدیل شود.

بسیاری از این آدم‌هایی که دین اختراع می‌کنند یا با دین مبارزه می‌کنند، ریشه‌اش در جدایی‌های پدر و مادرشان هم هست.

✍🏻 آیت‌الله حائری شیرازی

مدرسه پسرانه اطهار مشهد 

دوره اول و دوم

تأثیر #بازی‌های_رایانه ای بر تربیت کودکان 👇

در بازی های رایانه ای به دلیل این که کودک و نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها پیدا می کند اعتماد به نفس او در برابر ساختنی ها و پیشرفت دیگران متزلزل می شود.

تصور بیشتر خانواده ها این است که در بازی های رایانه ای فرد در بازی مداخله فکری مداوم دارد اما این مداخله فکری نیست بلکه این بازی ها سلول های مغزی را گول می زنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت می دهند.

ما هرچه در این مسیر حرکت کنیم و بازی ها را گسترش دهیم، انسان هایی را تحویل جامعه خواهیم داد که سرخورده، افسرده، غیر متحرک و غیر سازنده هستند و خوداتکایی آنها بسیار کم خواهد بود و ابتکار عمل نخواهند داشت. در حالی که برای جامعه، نیاز به انسان هایی خلاق، مبتکر و متفکر داریم.

مشاوره آموزشی در دبستان پسرانه اطهار مشهد دوره اول و دوم

مأموریت فرزند نوپای شما در زندگی این است که به موجودی مستقل تبدیل شود.

پس زمانی که از لحاظ رشدی به مرحله‌ای رسید که توانست اسباب‌بازی‌هایش را در سر جای خود قرار دهد، بشقابش را از روی میز غذا بردارد و ببرد و خودش لباس بپوشد، بگذارید این کارها را خودش انجام دهد.

سپردن مسئولیت به بچه‌ها برای عزت‌نفس‌ آنها (و سلامت روانی شما) لازم است.

🔸هرگز به فرزندتون اجازه ندید با شما یا هر فرد دیگه‌ای گستاخانه صحبت کنه یا از کلمات آزاردهنده استفاده کنه. اگه بچه‌تون کلمات بدی استفاده کرد قاطعانه بهش یادآوری کنید که هیچ بی‌احترامی رو تحمل نمی‌کنید.

برنامه‌ تربیتی خودتون رو به دیگران منتقل کنید
🔸بقیه مراقبانِ فرزندتون اعم از همسر، پدرومادربزرگ، مربیان مهد و پرستار کودک رو برای تقویت ارزش‌ها و رفتاری که می‌خواهید تو بچه‌تون ببینید، بسیج کنید. این برنامه‌ تربیتی می‌تونه شامل هر چیزی باشه، از گفتن «ممنونم» تا مهربون بودن با دیگران و ناله نکردن.


🔹آنچه فرزندان را بيش از تنبيه بدنی آزار می دهد، تنبيه روانی است.

⬅️به كار بردن كلماتی كه به سرعت از دهان خارج می شود، چنان اثر مخربی در شخصيت فرزند به جا می گذارد كه آثار آن به صورت صدمات عاطفی و عدم اعتماد به نفس در فرزند بروز می كنند.

⬅️روانشناسان معتقدند، جملات گزنده به عزت نفس فرزند و در نتيجه به اعتماد به نفس او آسيب می رساند و موجب تخريب رشد شخصيتی می شود.

⬅️به كار بردن الفاظ منفی همچون : «بد، شلوغ، كثيف، لوس، خراب كار، ، بی عرضه ، تنبل ،بی ادب»، نه تنها اعتماد به نفس فرزند را كاهش می دهد، بلكه در ناخودآگاه او ثبت ميشود و او را دقيقا به سمتی كه او را با آن نام يا لقب خوانده‌ايم می كشاند .

⚠️فرزندانی كه با اين القاب خوانده ميشوند معمولا لجبازتر و پرخاشگرتر هستند.

⚡️يعنی ما با گفتن اين القاب در حقيقت فرزندی لوس ، بی ادب و خرابكار ، كثيف ، شلوغ و بد را پرورش ميدهيم .

✨مراقب كلمه ها و جملاتمان باشيم .